ملودیکا (به انگلیسی: Melodica)، که با نام‌های پیانیکا، هارمونیکای کلیدی یا ملودی هورن نیز شناخته می‌شود یک ساز از خانوادهٔ سازهای هواصدای آزاد زبانه‌دار مانند سازدهنی است. این ساز شامل یک صفحه کلید موسیقی در بالا است و توسط دمیدن هوا از طریق دهانهٔ ساز که در کنار آن قرار گرفته نواخته می‌شود. فشار یکی از کلیدهای صفحه کلید باعث بازشدن مسیر هوای سوراخ متناظر با کلید شده و هوای ورودی باعث به ارتعاش درآمدن زبانه و تولید صدا می‌شود. حجم صدای این ساز معمولاً دو تا سه اکتاو است. ملودیکا کوچک، سبک و قابل حمل می‌باشد و در آموزش موسیقی به خصوص در آسیا مشهور است.

شکل مدرن این ساز با نام ملودیکا توسط کمپانی هوهنر در سال ۱۹۵۰ میلادی ساخته شد هر چند سازهای مشابهی پیش از آن در ایتالیا ساخته شده بود.

به عنوان ساز موسیقی جدی، ملودیکا برای اولین بار در دهه 1960 توسط استیو رایش در قطعه اش با نام ملودیکا (1966) و همچنین توسط موسیقیدان جاز، فیل مور در آلبوم همین حالا که توسط آتلانتیک رکوردز منتشر شد، مورد استفاده قرار گرفت. هرمتو پاسکول، نوازنده برزیلی یک تکنیکی را توسعه داد که شامل خواندن همراه با نواختن ملودیکا میشد.